FILM BANDUNG KUDU MANGGUNG
NILIK
kana gebyarna acara Féstival Film Bandung 2012, tangtu baé ninggalkeun hiji
pananya: mana ari film produksi urang Bandung? Padahal, dina sajarah perfilman
Indonésia, sidik pisan anu ngamimitian nyieun film téh datangna ti Bandung.
Sanajan anu boga vokalna urang Walanda, tapi film anu dijieunna Bandung pisan,
malah Sunda pisan, nyatana film “Loetoeng Kasaroeng”, anu dina taun
1926 diproduksi ku NV Java Film Company, kalayan sutradarana G.
Kruger jeung L. Heuveldorp. Kilang kitu, para pamaénna mah diwengku
ku aktor-aktris pribumi. Ieu film munggaran di Indonésia téh mimiti diputer di
kota Bandung, ti tanggal 31 Desember 1926 nepi ka 6 Januari 1927 di dua bioskop
kakoncara, Bioskop Metropole jeung Bioskop Majestic.
 |
| Artikel Bahasa Sunda - Film Bandung Kudu Manggung |
Ku
ayana urang Belanda milih tatar Sunda anu munggaran diangkat kana film,
tangtuna ogé mibanda rupaning alesan. Moal sapati-pati wani nyieun film anu
mibanda latar Sunda, lamun teu kasawang yén film-film Sunda téh bakal
dipikaresep ku balaréa. Di tatar Sunda gudangna carita. Lain baé film Sunda anu
munggaran manggung, da puguh novél anu pangheulana manggung (medal) ogé taya
lian novél nu ngagunakeun basa Sunda, anu judulna “Baruang ka Nu Ngarora”,
karangan DK. Ardiwinata, dipedalkeun ku Balé Pustaka, taun 1914.
Forum
Film Bandung (FFB) katémbong leuwih mibanda kapercayaan diri kana kualitas film
anu mibanda latar kasangtukang Sunda. Katitén FFB kana film Sunda,
salahsahijina dibuktikeun ku digelarna diskusi anu jejerna “Mengangkat Karya
Sastra Sunda ke Dalam Film Indonesia”. Najan perelu ngalalanyahan deui ti
mimiti, tapi lamun miang tina sajarah perfilman, sigana cita-cita FFB téh lain
saukur impian. Di satengahing palagan téknologi perfilman nu beuki maju,
tangtuna ogé urang Sunda ulah saukur jadi nu lalajo. Film Sunda, kudu karasa
nyundana, ulah siga film Indonésia anu teu pati karasa Indonésiana, salian ti
basana.
Lamun
urang lalajo film India, ti mimiti detik awal dina tayanganna ogé geus karasa
Indiana. Teu béda jeung lalajo film Mandarin, koréa, Jepang, jeung sajabana.
Para sinéas film di India, kalintang miduli tur reueus kana budayana. Ku
kituna, dina saban lalakon film, salawasna némbongkeun jati-dirina, tur henteu sérab
ku meuweuhna budaya Barat anu dianggap leuwih modern. Tug nepi ka aksarana ogé
tetep dipertahankeun. Ku kituna, lamun film India atawa Mandarin didabing ku
basa Indonésia, tetep baé moal dianggap film Indonésia. Aya rasa anu teu bisa
dirobah, boh dina lalakonna, pon kitu deui dina cara ngagarapna.
Kiwari
dunya film di Indonésia didominasi ku urang Jakarta. Para sineas film lolobana
lulusan IKJ (Institut Kesenian Jakarta). Rumah Produksi riab di Jakarta. Ku
kituna, lamun urang Bandung hayang makalangan di dunya film, tangtu kudu wani
ngaprak ka Jakarta. Anu matak hélok, urang Jakarta mindeng ngagunakeun lokasi
syuting di Bandung. Jadi, naha atuh lain urang Bandung sorangan anu nyarieun
film di Bandung, tur hasilna adukeun jeung produk Jakarta.
Sawatara
taun katukang, di Bandung kungsi aya Rumah Produksi nu ngaranna ESA Production.
Éta ogé produserna mah lain urang Sunda. Kilang kitu, film anu dijieunna loba
nu némbongkeun latar Sunda, katut aktor-aktrisna ngarékrut urang Sunda. Hasilna
bisa ditayangkeun di télévisi nasional nu kakoncara. Hanjakal pisan, lila-lila
beuki kaléléd ku produksi Jakarta, tug nepi ka antukna eureun mroduksi. Ti
saprak harita, tacan kungsi kacaturkeun deui Rumah Produksi anu produktip
nyieunan sinétron. Padahal, lamun ngeunteung kana lalakon ESA Production mangsa
keur jaya, sabenerna urang Sunda ogé bakal mampuh nyieun Rumah Produksi anu
medalkeun film-film nu mibanda latar Sunda.
0 Response to "Artikel Bahasa Sunda - Film Bandung Kudu Manggung"
Post a Comment